بها

هر آدمی بهایی دارد ، 

اگر به کسی بیش از حدش بها بدهی 

مثل یک جنس بنجل می ماند روی دستت . . .

خدایا شکرت

خدایــــــــــــــــا 

                        شکــــــــــــــرت 

...

نمیدونم چرا دنیا این روزا با من بد شده؟! 

خیلی خسیس بازی در میاره !  

البته از همون اولش همیمجوری بود

شاید به خاطر اینه که هرچی داره به از ما بهترون میده!  

زندگی

زندگی با همه‌ی وسعت خویشمحفل ساکت غم خوردن نیست حاصلش تن به جزا دادن و افسوردن نیست زندگی خوردن و خوابیدن نیست زندگی جنبش جاری شدن است از تماشاگاهه آغاز حیات تا به جای که خدا میداند

خرم آن روز کزین منزل ویران بروم

روزها فکر من این است و همه شب سخنم 

                                               که چرا غافل از احوال دل خویشتنم 

ازکجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟ 

                                               به کجا میروم آخر ننمایی وطنم 

من به خود نامدم اینجا که به خود باز روم 

                                              آنکه آورد مرا باز برد تا وطنم 

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک 

                                              چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم 

خرم آن روز که پرواز کنم تا بر دوست 

                                              به هوای سر کویش پرو بالی بزنم 

خرم آن روز کزین منزل ویران بروم 

                                     راحت جان طلبم وز پی جانان بروم