دعــــــــای روز چـــــــهار شنبـــــــــه

 

ستایش خــــــــــدایى‏ را که شب را پوشش خلق قرار داد و خواب را مایه آسایش و روز 

 راوسیله تکاپو و جنبش. ستــایش خاص‏ تو است که مرا از خوابگاهم برانگیختى و اگـــر 

 اراده مى‏کردى خوابم را همیشــــگى مى‏کردى آن ستـــایشى که دائمى است و قطع 

 نگردد و خلائق شماره‏اش نتوانند.  

خــــــــدایا ستـــایش خاص تـو است که آفــریدى و پرداختى و اندازه کردى و گذراندى‏ و 

 میراندى و زنــده کردى، بیمار کردى و شفـا دادى، تندرست کردى و گرفتار ساختى و بر 

 عـــرش استیلا یافتى و بر ملک وجود احـــاطه دارى. مى‏خـــــوانمت خواندن آنکس که‏  

وسیله‏اش ضعیف و راه چاره‏اش قطع شده و مرگــش نزدیک گشته و آرزویش در دنیــــا 

 اندک شده‏ و سخت نیـازمند رحمتت گردیده و افسوسش در کوتاهى و تقصیر خود بزرگ 

 گشته و لغزش و خطایش بسیار شده‏ و توبه‏اش بــــدرگاه تو خالص گردیده پــس درود  

فرست بر محمد خاتم پیمبران و بر خاندان‏ پاک پاکیزه‏اش و شفاعت محمد صلى‏الله علیه 

 و آله و سلم را روزى من گردان‏ و از همنشینى او محرومم مکن که تو ارحم الراحــمین 

 هستى. 

 خـــــــدایا در روز چهـــــــارشنبه چـــــهار حاجــــت مـــــرا برآور: 

نیرویم را در طاعت خویش قرار ده  

و نشاط و شادمانیم را در عبادتت  

و رغبت و میلم را درپاداش نیکت  

و پارساییم را در آنچه موجب عـــذاب دردناک براى من گردد.  

که همانا تو نسبت به هرچه بخواهى مدارا کنى.